Хэвтүүл саран жингүйдэн хөөрнө
Одод түүнтэй наадах орчил
Огторгуй гүнд чуулах эрхэс
Юутай сайхан
Гүн цэнхэр тэнгэр
Зулай дээрээс нөмрөх эгшинд
Сэвэлзэх салхи ч намдах шиг
Сэвсгэр манан ч замхрах шиг
Нүдээ анин гүнээ нэгэнтээ санаашрахуйд
Нүгэлгүй сэтгэлийн сэв арилах шиг
Мичид зургаа Гурван марал Атаа тав Долоон бурхан
Миний мэдэх энүүхэнд гэж үү .......