Ерөөсөө л уянгын, рокын, уртын дууны хэмнэлд оршдог юм байна. Тэгээд бид тэр хэмнэлд тааруулж бүжих ёстой юм байна. Цоглог аянд ч бүжинэ, намуухан аялгуунд ч найгана. Ямар ч байсан тэр хэмнэлийг алдалгүй бүжих хэрэгтэй. Хэмнэл алдаад эв хавгүй болох тэр цагт ахиад сайн сонс тэр Аялгууг, ахиад мэдэр тэр Хэмнэлийг. Хэмнэлээ алдвал Амьдралын утга учир гэж үгүй болно.
Тэгээд бүүр сэтгэл чинь хөдлөөд ирэхэд дуул. Зөвхөн чи л энэ Амьдралын соло дуучин. Хэнээс ч эмээхгүйгээр дуул аял. Бусдад эсвэл түүндээ л өөрийн дууны хэмнэлийг сонсого. Бүгдэд биш ч хүрэх ёст...
Баясан жингэнэх хонх мэт
Арван жилийн дуу
Анхны хайрын хөгтэй
Идэр насандаа бид
Бөмбөрийн хэмнэлд бүжиглэх шиг
Ирмүүн тэр аялгуу
Тэгээд төгөлдөр хуурын
Даралтаар солигдоно
Эцэст нь уртын дууны
Шуранхайд уясч
Харин тэр мөчид
Хүний өөрийн жинхэнэ хөг эгшиглэдэг юм